nachtelijke strubbelingen

zo klopt het dus maar weer dat het 'too good to be true' was dat het zo gemakkelijk ging met het idee vormen.

Tijdens mijn assassement maakt ik duidelijk wat ik voor film wilde maken en kreeg als kritiek dat ik het persoonlijk moet maken.
helemaal gelijk.
wat geeft mijn film anders de meerwaarde?

humor. ok. het gaat me tegenzitten als ik niet uitkijk.

ik weet toch heel goed wat humor voor mij betekend. dat ben ik globaal gaan opschrijven.

"Ik denk dat ik diep van binnen een beetje een weemoedig persoon ben.
binnenin is het allemaal niet zo rooskleurig.
In de kern ben ik ontzettend melancholisch tragisch en dramatisch. overdrijven is een van mijn gootste talenten.

Humor heb ik nodig in mijn leven
Zonder humor zou het leven te zwaar zijn om te dragen, ik zou gewoonweg de tragiek van alledag niet aankunnen. alles zou te hard binnenkomen.

Ik dacht dat dit was zoals iedereen daarover dacht. dat iedereen humor nodig heeft. ik ben tot de conclusie gekomen dat dit niet zo is. voor sommige mensen is humor louter vermaak. een avondje uit of een grappige film.

wat nu."

Zat helemaal vast over of ik het wel zo persoonlijk wil maken....ben er nu over uit van wel.
Ik ga een film maken over mijn persoonlijke ervaringen, want toen ik die op begon te schrijven gingen zich al scenes vormen in mijn hoofd. hoe ik dat ga doen weet ik nog niet, welke vorm het gaat krijgen ben ik nog mee bezig..in de ik-vorm..of niet. of een voiceover ik-vorm.

Maarten Koopman zei me, begin met schrijven. schrijf alles op wat je binnen schiet en schrijf het zo zonder dat je van plan bent het aan iemand te laten lezen.
Dat helpt. de scene ideeen schieten me binnen, die moet ik nu gaan selecteren denk ik en kijken hoe ik dat in een vorm kan gieten, in een verhaal lijn, of scenes na elkaar.

Ik wil in ieder geval overbrengen wat humor voor mij is en waarom zo belangrijk aan de hand van persoonlijke ervaringen.