ijs eten

doedoe animeren

( ja die linkerarm klopt nog niet, die ben ik al aan het aanpassen) :)

Abba en doedoe

Schets van uiterlijk voorstellen mensen aan tafel.

nieuwe vorm

Het blijft bij deze vorm, niet alles staat nog vast maar het is de rode draad voor de film.

Begin van de film, scene van sivan tijdens de kerkmis van opa,en zeg iets in de zin van ..niet normaal? dan moet je eens bij me thuis kijken. ( om duidelijk te maken hoe ik erover denk) dan de titel en we horen tafelgeluiden, 'voorstelrond' we gaan langs de tafel en stellen de gezinsleden kort voor (afkomst, leeftijd,sexe hoe lang al in gezin bijv.) dan d.m.v het eten word er ingezoomd op de persoonlijke anekdotes. bijv. mijn vader vraagt, 'jeanne heb nog vlees?' ( jeanne, is er nog vlees?) hij krijgt het vlees op zn bord, begint te snijden en dat gaat over naar de anekdote van m;n vader die het vlees snijd in de shoarma en wat hij verteld.
Ijs komt op tafel en dat is een mooie overgang naar het verhaaltje van mijn broertje en pleegzusje.

Ik heb toch gekozen voor de voorstelronde in het begin i.p.v het einde omdat de anekdotes anders verkeerd kunnen worden opgevat, als duidelijk is dat het om het avondeten gaat binnen een gezin zit je er toch anders naar te kijken.

stand van zaken.

Na een hoop gepruts ben ik weer bezig.
Het ging me een beetje tegenzitten omdat ik geen verhaal vorm kon vinden voor mijn film.
Gewoon losse stukjes vind ik ook zo onsamenhangend en het werd niet duidelijk voor mij of de kijker.
Ik moest mezelf er nog in plaatsen.ik moet een leidraad hebben in m'n film.
Waarom wil ik hem maken?

Vannacht schoot me een idee te binnen met hoe ik het zou kunnen aanpakken, en dan ben ik verder gaan uitwerken.

De eerste scene word een scene van mijzelf ( die ik ook zelf vertel) , ik zit in de kerk-mis voor mijn overleden opa, naast mijn vader en broertje zitten we op de eerste rij, de pastoor komt langs met een hostie ' het lichaam van christus' en legt de hostie in mijn hand waarop ik zeg: 'nee bedankt ik ben vegetarier' en geef de hostie aan mn broertje en we moeten allemaal een beetje gniffelen.
Dan pakt m'n tante mijn schouder vast van achteren en zegt. ssssssst dat is toch niet normaal!
Dan denk ik iets in de zin van ..'niet normaal? dit is in ons gezin juist niet, niet normaal' ( dat hoor je me ook zeggen)

(Dit om het moment aan te duiden waarop voor mij duidelijk werd dat wij binnen ons gezin aparter met dingen omgaan)

Schetsen van eerste scene:











Daarna de titel met geluiden van de maandagavond aan tafel bij ons thuis ( de avond waarop iedereen samenkomt en samen eet), de camera gaat langs m'n moeder die eten op haar bord schept of zoiets en d.m.v een overgang komen we bij haar anekdote over het zoogcompress.

Zo gaat dat bij iedereen, het eten aan tafel is de leidraad voor de verhalen en worden overgangen gemaakt van de personen naar de persoonlijke anekdotes.

Uiteindelijk word er dus een beeld geschept over ons veelzijdige gezin met allerlei culturen en kleuren, en dat wij die luchtigheid binnen het gezin gebruiken om gevoelige dingen bespreekbaar te maken of minder erg.

Hoe het gaat eindigen ben ik nog niet over uit...

-Een familieportret met iedereen erop, en eronder hoor je cynthia nog zeggen, nou je ziet echt alleen onze ogen en tanden. hahahah.
-of mijn vader die zegt dat het niet over de kleur van het haar gaat maar over de kleur van het hart..

-aftiteling, schoot me te binnen om mijn vader op te nemen die hallelujah zingt en dat wij allemaal mee doen aan tafel, een hoop kabaal dus, en mn moeder die op het einde nog zegt..' ow jullie zijn zo erg' ( dat zegt ze heel vaak.)

Opnames

Gesprekken opnemen met familieleden klinkt makkelijker dan het is.

Het ene geluid is harder dan het andere, ze zeggen het net niet precies zoals ik het wil hebben maar zou ik het opschrijven klinkt het veel te gemaakt.
Mijn oudste broer vindt het een leuke benadering voor een film maar weet niets te vertellen over dit onderwerp wat met hem te maken heeft, alleen maar grappige anekdotes, wat dus niets te maken heeft met het onderwerp.
Mijn vader is vandaag eindelijk aan de beurt, die heeft altijd wel veel te vertellen, maar ik weet al wel wat ik wil dat hij verteld.
Mijn moeder en broertje moet ik misschien nog een keer opnemen aangezien het geluid veel te zacht is en ik nu snap hoe ik het harder moet instellen op de Edirol.

Uit het gesprek met Maarten kwam uit dat ik inderdaad iets nodig heb vooraf om duidelijk te maken waar dit filmpje over gaat, wie zijn deze mensen, is dit een gezin? en hoe kan ik dat duidelijk maken.
b.v door ze kort voor te stellen,
of in de zin van " dit is mijn familie, een bij elkaar geraapt zooitje, wat wij allemaal gemeen hebben met elkaar behalve familie zijn is dat wij het leven tackelen met humor'. zoiets bijvoorbeeld.
Of ons allemaal filmen aan tafel als we maandagavond allemaal bij elkaar komen om samen te eten.

De titel mag ook wel duidelijk vond hij.die hoeft niet zo poetisch.

Het valt niet mee een goede geluidstape te maken,globaal moet ik het zeker hebben voor maandag want dan kan ik aan de slag met de beelden, anders loop ik straks te ver achter.